Lees nu onze spooktober 2 short stories, of durf je niet?

Spooktober

Het is bijna Halloween, maar het is al de hele maand oktober spooktober! Dat betekent tijd voor spookverhalen, horrorfilms en ander nachtmerriemateriaal. Trek je engste outfit uit de kast en get ready om iedereen in dit spooky seizoen de stuipen op het lijf te jagen. Om jou te inspireren tijdens spooktober, hebben we twee short stories geschreven. Pak een bak popcorn en griezel lekker met ons mee!

Spooktober: Lichtpuntje in het duister

Het is donker om me heen. De duisternis werkt drukkend en alles voelt zwaar aan. Versuft probeer ik om me heen te kijken. Waar ben ik? Ik kan me niet meer herinneren wat er is gebeurd. Hoe kom ik hier terecht? Het voelt alsof ik uit een diepe slaap ontwaak. Ik probeer me te bewegen, maar het lukt niet. Het is nog steeds stikdonker, tot ik naar beneden kijk en opeens iets in de verte zie knipperen. Een groen lichtje. Een klein groen lichtpuntje van hoop. Het knippert heel ritmisch, aan, uit. Aan, uit. 

Voorzichtig probeer ik vormen in het donker van elkaar te onderscheiden. Links van me ligt iets reusachtigs. Ik kan het zien aan de schaduwen die het in de ruimte werpt als het groene lampje aan knippert. Het moet minstens drie keer zo groot zijn als ik, bedenk ik me angstig. Hoe ben ik hier beland?! De paniek raast door me heen, ik moet hier weg, ik moet hier weg, ik moet hier weg. De verdoofdheid waar ik eerst in verkeerde, zakt beetje bij beetje. Ik voel me steeds alerter, alsof de energie weer langzaamaan in me terug sijpelt. Koortsachtig probeer ik me iets te herinneren wat me zou kunnen helpen. Hoe lang ben ik hier al? Hoe kom ik hier weg? 

Plots begint de aarde te trillen. Een hels kabaal omringt me, alsof alles om me heen verzakt, verschuift en tegen elkaar botst. Dan word ik hevig verblind door een fel licht. Ik voel hoe ik naar links rol door het trillende geweld. In alle verwarring en chaos knal ik tegen het object aan wat naast me lag. Het heeft een bizarre textuur. Zacht, maar niet glad, ik herken het niet. Het witte felle licht verblind me nog steeds. Pas wanneer ik weer een beetje gewend ben aan de intense lichtstralen, durf ik weer om me heen te kijken. Het ‘ding’ waar ik tegenaan ben gerold is groot en heeft een licht rozige kleur. Er lopen verschillende verdikkingen over de lengte van het ‘ding’ heen. Aan het uiteinde zitten twee heuvels vast. Wat is dit voor monster?

Ik kijk vlug om me heen. Ik zie dat er nog veel meer voorwerpen liggen. De een lijkt op het monster waar ik tegenaan ben gerold, maar dan een stuk kleiner en met allerlei verschillende kleurtjes. Ook zie ik vierkantje pakjes rommelig op een stapel liggen. Er staat iets op de pakjes, maar voordat ik het kan lezen, wordt het opeens weer donker om me heen. Ik kijk omhoog en zie een grote schaduw recht op me afkomen. Vijf lange tentakels vouwen zich als in slow motion om het ‘ding’ naast me en tillen het de lucht in. Het reusachtige voorwerp bungelt even in de lucht heen en weer, en verdwijnt dan het licht in. Waar is het heengegaan? Waar hebben die tentakels het heen gebracht?

Ik voel me steeds energieker worden. Power raast door me heen en ik voel de wil om te vechten. Ik kom hier hoe dan ook weg. Maar hoe? Op dat moment blokkeren de tentakels weer het licht. Steeds groter en groter worden de vijf, lange grijpers naarmate ze dichterbij komen. Recht op me af. Ik wil heen en weer bewegen, ik wil wegkomen, maar het lukt niet. Ik zit ergens aan vast. Het lampje, bedenk ik me koortsachtig. Ik kijk weer naar beneden, en zie in het schamele licht dat tussen de grijpers heen schijnt, dat ik vast zit aan een soort snoer. Het lampje knippert nu niet langer, maar blijft een gelijkmatige groene gloed afgeven. Wat betekent dit?

De grijpers zijn nu zo dichtbij, dat ik de kleuren kan onderscheiden. Het heeft dezelfde rozige tint als het ‘ding’ dat naast me had gelegen. De lange stengels grijpen me ter hoogte van het lampje vast, en trekken zo het snoer los. Ik ben weer vrij! Maar mijn geluk was maar van korte duur, want ik voel de grijpers nog steeds om me heen. Ik raak juist weer in paniek wanneer ze zich iets meer naar boven verplaatsen om me beter vast te kunnen houden.

Tot mijn afgrijzen word ik de lucht in getild. Steeds hoger en hoger, tot ik de donkere plek waar ik net nog vast lag, niet meer kan zien. De kortste grijper wrijft over me heen en zet opeens kracht, waarna ik als een gek begin te trillen. Terwijl ik aan word gezet, stromen al mijn herinneringen als een tsunami weer terug. Ik weet opeens alles weer, wie ik ben, waar ik ben en wat het ‘ding’ naast me was geweest. Ik ben aangezet en heb maar één taak. De eigenaar van de grijpers, die me nog geen seconde hadden losgelaten, naar een spetterend hoogtepunt brengen. 

Spooktober: trick or treat?

Lees nu onze spooktober 2 short stories, of durf je niet? 1

“Het is eindelijk zover, Halloween!” schreeuwt Victor Vibrator in Tanja Tepelklems oor. “En je weet wat betekent hé, langs de deuren, en heel, heel veel lekkers”. “Jaha”, moppert Tanja Tepelklem, “nu weten we het wel”. Victor Vibrator is al maanden lang aan het uitkijken naar 31 oktober, Halloween avond. De laatste avonden heeft hij trillend van opwinding in bed gelegen zoals alleen Victor Vibrator dat kan.

Hij heeft zich goed voorbereid. Hij heeft urenlang geknutseld aan zijn kostuum en kan het nu eindelijk dragen. Met schmink en oude vodden is hij flink aan de slag geweest, en heeft hij het ultieme Halloween kostuum gemaakt. Hij gaat dit jaar als zombie rabbit. Tanja Tepelklem heeft iets minder haar best gedaan, maar ziet er nog steeds wel spooky uit. Zij heeft een gevangenen outfit aan, wat mooi past bij alle andere kettingen die ze normaal met zich meedraagt. Handboeien vond ze niet echt meer nodig.  

Samen stappen ze naar buiten, en al snel komen ze op de afgesproken plek nog meer vrienden tegen. Gijs de Gagball is als spook verkleed dit jaar. Het witte laken wat hij over zichzelf heeft gegooid heeft twee kijkgaten waar hij door naar buiten kan kijken. Ideaal, als je langs de deuren wilt gaan. Bibi Buttplug vertelt trots dat ze een griezelig vampierenpak aan heeft, maar iedereen weet dat het eigenlijk haar goochelaars pak is die ze al heel lang heeft.

Coco Cockring draagt hetzelfde als vorig jaar. En het jaar daarvoor. En het jaar weer daarvoor. Coco houdt gewoon graag van skeletten. 

Met z’n viertjes gaan ze de straat af. Ze gaan met hun tasjes, die aan het begin van de avond nog helemaal leeg zijn langs de buren. Van Dildo Dons hebben ze allemaal chocolaatjes gekregen, Erik Ei was zo lief om voor iedereen hun favoriet te halen, en Gloria Glijmiddel had voor iedereen wat gezonds klaar liggen. Normaal zouden de vier vrienden dit niet aanpakken, maar Gloria Glijmiddel was zó aardig, daar konden ze geen nee tegen zeggen. 

Met hun tasjes bijna vol, liepen ze de straat verder door. Als laatste was Arco Accu aan de beurt. Een beetje norse man, maar dit jaar stonden de lampen aan, een teken dat er lekkers te halen was. Snel renden de vier jonge koters naar de deur toe en riepen, ‘Trick or Treat!’ De norse man deed open, hij zag er vermoeid en energieloos uit. Die zal wel weer een lange avond hebben gehad, dacht Victor Vibrator bij zichzelf. Arco Accu keek de vier vrienden aan en zei toen langzaam, “jullie moeten dit jaar bij Mr. Maestrobator zijn. Die heeft pas écht wat lekkers voor jullie”. De trillingen die plots door de vrienden schoten waren duidelijk hoorbaar. Mr. Maestrobator?! 

“Die ouwe gek? Echt niet!” zei Bibi Buttplug angstig. “Ah joh, wat kan er nou misgaan? Als hij al het lekkers heeft”, reageerde Gijs de Gagball dapper. De vier keken elkaar even aan. Ze hadden niet in de gaten dat Arco Accu ondertussen de deur en zijn lampen had uitgedaan. Geen lekkers meer van Arco Accu dus.

Toch wel nieuwsgierig, liepen ze met z’n allen richting het huis van Mr. Maestrobator. Het was een groot, oud en vervallen huis. Het hoge hek deed Victor Vibrator denken aan een gevangenis. Tanja Tepelklem zal zich hier dus wel helemaal thuis voelen met haar pakje, dacht Victor Vibrator sceptisch. Hij vond het beschamend dat Tanja Tepelklem niet meer haar best had gedaan op haar kostuum, maar het moest er maar mee door.

Aarzelend drukte Gijs de Gagball op de bel die naast de ingang van de poort stond. Het was even stil. Iedereen leek zijn adem in te houden tot plots met een luid gekraak de poort open ging. De vier vrienden konden zo vanaf de straat de donkere tuin in kijken. In de verte zag Victor Vibrator ineens een lampje branden, zou dat bij de deur zijn? Dapper, maar toch ook wel een beetje gespannen, liep Gijs de Gagball voorop, en Tanja Tepelklem volgde hem trouw. Bibi Buttplug en Victor Vibrator keken elkaar even aan, haalden hun schouders op, en liepen achter de twee aan naar binnen het duisternis in. 

De overbuurman van Mr. Maestrobator, Condo het Condoom, heeft het vanuit zijn raam allemaal zien gebeuren. Hoe de vier voor de poort stonden, op de bel drukten en naar binnen stapten. Wat hij echter niet had gezien, is hoe het lampje wat Victor Vibrator in de verte had gezien, was gedoofd en hoe de poort weer achter hen werd dicht gedaan. De vier vrienden zijn nooit meer levend terug gevonden.

Niet getreurd..

Gelukkig kun jij deze spooktober de vier vrienden en alle buren nog wel vinden op de website van CondoomEnzo. En dat met hoge kortingen! Deze kun je altijd vinden op onze aanbiedingen pagina. Gebruik jij liever een zombie Halloween Rabbit Vibrator, of een spooky Buttplug?

Meer blogs lezen?

We schrijven niet iedere week short stories, maar wel verfrissend die afwisseling zo tijdens spooktober, toch? Heb jij al onze blogs gelezen over de beste erectiepil of intieme piercings? We bloggen iedere maandag, so stay tuned!